Ο ραδιοερασιτεχνισμός είναι μια πραγματικά συναρπαστική και ενδιαφέρουσα ασχολία. Συνδυάζει την επιστημονική έρευνα και τον πειραματισμό στις τηλεπικοινωνίες και τα ηλεκτρονικά με την επικοινωνία μέσω του ασυρμάτου με γνωστούς και άγνωστους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και με την προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο και την πολιτεία σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ο ραδιοερασιτεχνισμός έχει εκατομμύρια θιασώτες σε όλο τον κόσμο. Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι οι ραδιοερασιτεχνικοί σταθμοί σε όλο τον κόσμο είναι περίπου τρία εκατομμύρια
Οτι όμως και να γράψουμε δεν θα μπορέσουμε να σας εξηγήσουμε καλύτερα απο το βιντεο που ακολουθεί. Δειτε το και συνεχίζουμε...
Επειδή στη χώρα μας η λέξη “ραδιοερασιτέχνης” χρησιμοποιείται από πολλούς λαθεμένα, από άγνοια ή σκόπιμα, διευκρινίζουμε ότι ο όρος είναι διεθνώς καθιερωμένος (Radio Amateur, Radioamateur, Amateurfunker) και σημαίνει σύμφωνα με την επικρατούσα διεθνή ορολογία “΄Ατομο, που έχει αποδείξει με εξετάσεις τις γνώσεις και την ικανότητά του στον χειρισμό συσκευών ασυρμάτου και έχει επίσημη άδεια της πολιτείας για κατοχή και λειτουργία αυτών των σταθμών.”
Οι ραδιοερασιτέχνες, σε μεγάλο ποσοστό, δεν έχουν άμεση επαγγελματική σχέση με τις τηλεπικοινωνίες και τα ηλεκτρονικά, αλλά προέρχονται από ποικίλα επαγγέλματα. Η ίδια ποικιλία ισχύει και για την ηλικία, το φύλο, τη μόρφωση, την οικονομική δυνατότητα, την εθνικότητα, τη φυλή κλπ. Κοινός παρονομαστής σε όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι η αγάπη τους για της τηλεπικοινωνίες και τα ηλεκτρονικά.
Οι ραδιοερασιτέχνες εκτός από τον πειραματισμό, τη μελέτη, την έρευνα, την αυτοεκπαίδευση που κάνουν, με τις επαφές που πραγματοποιούν στα ερτζιανά με άλλους συναδέλφους τους, από τη μια ως την άλλη άκρη της υδρογείου, προωθούν τη διεθνή φιλία και συμβάλλουν, στο μέτρο που τους αφορά, στην αλληλοκατανόηση μεταξύ των λαών.
Πέρα όμως από αυτά προσφέρουν και πολύτιμες υπηρεσίες με τις Ομάδες ΄Εκτακτης Ανάγκης σε περιπτώσεις που τα κρατικά μέσα επικοινωνίας δεν επαρκούν ή έχουν αχρηστευθεί (θεομηνίες, φωτιές κλπ.).
Η δραστηριότητα των Ομάδων ΄Εκτακτης Ανάγκης που δημιουργήθηκαν το 1980, περιλαμβάνει διαβίβαση επειγόντων μηνυμάτων και τηλεπικοινωνιακή κάλυψη σε περιπτώσεις δασικών πυρκαγιών και σεισμών, παροχή ιατρικής βοήθειας από ασυρμάτου, παροχή βοήθειας σε οδικά ατυχήματα, συμμετοχή στην ανεύρεση και διάσωση ατόμων κλπ. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
- Την άμεση επέμβαση των Ο.Ε.Α. κατά τις μεγάλες πυρκαγιές των περιαστικών δασών της Αθήνας το 1980, όταν είχαν καταστραφεί τα τηλεφωνικά καλώδια τηλεχειρισμού του πομπού της Δασικής Υπηρεσίας στην Πεντέλη.
- Την άμεση δραστηριοποίηση των Ο.Ε.Α. στους σεισμούς της Καλαμάτας το 1986. Τα μηχανήματά τους ήταν τα πρώτα και τα μόνα για τις επόμενες 48 ώρες που αποκατέστησαν τις επικοινωνίες των Αρχών της πόλης με τις αρμόδιες υπηρεσίες στην Αθήνα.
- Τη συνεχή συμμετοχή των Ο.Ε.Α. στη δασοπροστασία αλλά και στην κατάσβεση μεγάλων δασικών πυρκαγιών στην Πεντέλη, Διόνυσο, Βαρνάβα, Ωρωπό, Μαλακάσα, Εκάλη, Λαύριο, Ανάβυσσο, Κινέτα, Ηλιούπολη/Καρέα, Μάνδρα, Τερψιθέα, Οινόη, Φυλή, Θρακομακεδόνες, Κιούρκα, Καισαριανή, Ρόδο, Ζάκυνθο, Αγ. Σωτήρα, Ξυλόκαστρο και σε πάρα πολλές άλλες μικρότερης έκτασης πυρκαγιές.
- Την αποτελεσματική βοήθεια μελών των Ο.Ε.Α. Βόλου και Θεσσαλονίκης στην ανεύρεση των συντριμιών του μοιραίου C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας στην ΄Οθρυ το 1991.
- Τη συμμετοχή τους στην ελληνική αποστολή της ελληνικής ομάδας διάσωσης μετά τον καταστρεπτικό σεισμό στο Ερζιντσάν της Τουρκίας, το Μάρτιο του 1992, μαζί με κλιμάκια του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), πυροσβεστών της ΕΜΑΚ και των ΕΚΑΒ.
- Την αποστολή τους στο Αίγιο, που επλήγη από σεισμό, το Μάιο του 1995 για το συντονισμό του κλιμακίου του ΟΑΣΠ με το επιχειρησιακό κέντρο της Αθήνας και τη διακίνηση μηνυμάτων.
